Advancing the Rights and Improving the Conditions of the Health of the Khmer Rouge Survivors “Health Screening and Healthcare Education” Forum Date: June 6-8, 2024 Venue: Samdech Preah NORODOM SIHANOUK and Her Majesty the Queen Mother Samdech Preah Voreak Reach Meada NORODOM MONINEATH SIHANOUK Healthcare Center-O’Svay Supported by the Borei O’Svay Sen Chey District Administration, Stung Treng Province Organized by the Documentation Center of Cambodia (DC-Cam) Funded by the United States Agency for International Development (USAID) ការចុះទស្សនកិច្ចទៅកាន់សហគមន៍នេសាទនៅតាមបណ្ដាកោះនៅស្រុកបុរីអូរស្វាយ សែនជ័យ ដោយ ស៊ាង ចិន្ដា នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារខេត្តកំពង់ចាម និងស្រេង លីដា អ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជា បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការពិនិត្យសុខភាពបឋមជូនដល់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម សរុបចំនួន២០០, លោក លី មីណា អភិបាលនៃគណៈអភិបាលស្រុក, លោកស្រី សម្បត្តិ រចនា អភិបាលរង និងមន្រ្តីរដ្ឋបាលស្រុក ដឹកនាំក្រុមការងារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា, អ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជា និងលោក/លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត ចុះទស្សនកិច្ចទៅកាន់ទីកន្លែងនេសាទនៅតាមបណ្ដាកោះនៃស្រុកបុរីអូរស្វាយសែន ជ័យ និងសហគមន៍អេកូទេសចរណ៍ ដើម្បីស្វែងយល់ ក៏ដូចជាទស្សនាកំសាន្តភាពសម្បូរបែបនៃធនធានធម្មជាតិ និងរបៀបនៃការរស់នៅបែបនេសាទនៅតាមទន្លេ និងកត្តានុពលអេកូទេសចរណ៍នៅតាមបណ្ដាកោះនៅស្រុកបុរីអូរស្វាយ សែន ជ័យ។ ដំណើរទស្សនកិច្ចតាមដងទន្លេមេគង្គលើនាពេលនេះ គឺចាប់ផ្ដើមចេញកំពង់ផែអូរស្វាយ ឆ្ពោះទៅកាន់កោះទន្សាយ និងកោះអន្លង់កន្ថៅ។ ប្រតិភូអភិបាលនៃគណៈអភិបាលស្រុក និងក្រុមការងារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ឈប់សម្រាក និងទស្សនារុក្ខជាតិដុះនៅលើកោះហ៊ុំព័ទ្ធទៅដោយខ្សែទឹកទន្លេហូរចុះឆ្នេរខ្សាច់ប្រកបដោយសោភ័ណភាពស្រស់ស្អាត។ បន្ទាប់មក ប្រភិភូបន្តដំណើរទៅកាន់ទីកន្លែងនេសាទស្ថិតនៅឃុំអូររុណ និងបានជួបជាមួយប្រជានេសាទជាគ្រួសារមួយចំនួន ដែលកំពុងតែរស់នៅ និងប្រកបរបររកត្រីនៅទីនោះ។ ប្រតិភូអភិបាលនៃគណៈអភិបាលស្រុក និងក្រុមការងារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា បានជួបសន្ទនាជាមួយ ទៀង អែន អាយុ៣៥ឆ្នាំ ដែលប្រជានេសាទ។ ទៀង អែន រៀបរ៉ាប់អំពីជីវប្រវត្តិ និងការដែលមកនេសាទនៅទីនេះថា៖ «ខ្ញុំឈ្មោះ ទៀង អែន អាយុ៣៥។ ឪពុកម្តាយបានស្លាប់អស់ហើយ។ ខ្ញុំគឺជាជនជាតិឡាវ និងរៀបការប្ដីខ្មែរ និងមានកូន២នាក់ (ប្រុស១ស្រី១)។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំគឺជាប្រជានេសាទមកពីភូមិកោះស្នែង និងមកប្រកបរបរនេសាទនៅឃុំអូរស្វាយ ស្រុកបុរីអូរស្វាយសែនជ័យ។ ខ្ញុំមករកត្រីនៅទីនេះមួយឆ្នាំពេញ។ នៅពេលដែល មានកម្មវិធីនៅភូមិម្ដងម្កាល ខ្ញុំនិងគ្រួសារវិលត្រឡប់ទៅភូមិដើម្បីចូលរួម។ ប្ដីខ្ញុំគឺជាអ្នកចេញទៅនេសាទ ចំណែកឯខ្ញុំគឺជាអ្នកមើលកូននៅខ្ទម និងរក្សាទុកត្រីដែលប្ដីខ្ញុំរកបាន។ ការនេសាទនៅរដូវនេះ គឺទទួលបានត្រីតែ៥ទៅ១៥គីឡូក្រាមតែប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយថ្ងៃ។ នៅពេលដែលបានត្រីដូចជាត្រីក្អែក ត្រីព្រួល ត្រីឆ្ពិន និងត្រីផ្សេងៗទៀត ខ្ញុំលក់ត្រីទាំងនេះក្នុងតម្លៃថ្លៃ។ ខ្ញុំលក់ទៅឲ្យឈ្មួញកណ្ដាលដែលចុះមកទិញជារាងរាល់ព្រឹក។ ចំណែកឯត្រីតូចៗ ដូចជាត្រីរៀល ខ្ញុំធ្វើយកមកប្រហុក ផ្អក និងឆ្អើ។ ត្រីប្រហុក ដែលខ្ញុំលក់ គឺមួយគីឡូក្រាមតម្លៃចាប់ពី៨០០០រៀលទៅ១០០០០រៀល។ នៅពេលដែលរដូវទឹកឡើងខ្ពស់ជាងនេះ កោះដែលខ្ញុំរស់ និងនេសាទ គឺទទួលរងការលិចលង់បន្តិចដែរ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំនិងគ្រួសារត្រូវផ្លាស់ទីទៅរស់នៅភូមិកោះស្នែង និងធ្វើស្រែចំការវិញម្ដង។» ការស្វែងយល់អំពីជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជានេសាទនាពេលនេះគឺពិតជាមានសារសំខាន់សម្រាប់ប្រតិភូដែលអាចដឹងអំពីកម្រិតជីវភាព និងបញ្ហាប្រឈម ផ្សេងៗរបស់ប្រជានេសាទ។ ដំណើរទស្សនកិច្ចតាមដងទន្លេនាពេលនេះ គឺបញ្ចប់ទៅដោយការជិះទូកទស្សនាពីចម្ងាយនៅតាមបណ្ដាកោះមួយចំនួនទៀត និងពិនិត្យមើកការឡើងកម្រិតទឹកទន្លេមេគង្គលើ។